Η ιστορική πόλη της Κολομβίας, μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO και διαχρονική αγαπημένη του Gabriel García Márquez, προσφέρει στον επισκέπτη ένα ονειρικό ταξίδι στον χρόνο.
Ασπασία Κάκαρη | Αναδημοσίευση από την “Καθημερινή”.
Φωτογραφίες: Americalatina.gr | Περίπου ένας αιώνας έχει περάσει από τον έρωτα του Φλορεντίνο Αρίσα και της Φερμίνα Δάσα, που έμελλε να μείνει στην Ιστορία ως ένας από τους μεγαλύτερους έρωτες του 20ού αιώνα στη λογοτεχνία. Κι όμως, οι άμαξες που γυρνούν στα λιθόστρωτα δρομάκια της Καρταχένα, ο αέρας της Καραϊβικής που φυσά τα βράδια, τα βλέμματα των ανθρώπων που συναντάς, είναι σαν να έχουν βγει από τις σελίδες του «έρωτα στα χρόνια της χολέρας».
Βέβαια, η πόλη που αποτέλεσε το σκηνικό του μυθιστορήματος του βραβευμένου με Νόμπελ Κολομβιανού συγγραφέα Gabriel García Márquez , δεν είναι πια «μια νυσταγμένη πόλη που υπνοβατεί χαμένη στη μέση ενός τροπικού ληθάργου». H Καρταχένα είναι σήμερα ο νούμερο ένα τουριστικός προορισμός στην Κολομβία και ο τρίτος σε όλη τη Λατινική Αμερική, σύμφωνα με το περιοδικό Forbes.
Μια από τις πιο σημαντικές αποικίες στην Αμερική, «η οχυρωμένη πόλη» στη βόρεια ακτή της Κολομβίας, που ιδρύθηκε το 1533 από τον Ισπανό κατακτητή Pedro de Heredia, πήρε το όνομά της από την Καρθαγένη της Ισπανίας και κατ’ επέκταση από την ιστορική Καρχηδόνα. Ρομαντική, γεμάτη αντιθέσεις, πολύχρωμη, ζωντανή, η Καρταχένα, που έχει εμπνεύσει πολλούς συγγραφείς, έχει διακριθεί τα τελευταία χρόνια ως κορυφαίος προορισμός για «μήνα του μέλιτος» και ως καλύτερο λιμάνι «κρουαζιέρας» στη Νότια Αμερική.
Δεν είναι μόνο οι εξωτικές παραλίες στα νησιά Rosario με τους φοίνικες και την άσπρη άμμο που προσελκύουν τουρίστες από όλο τον κόσμο. Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, η «ηρωική πόλη» για τους Κολομβιανούς, λόγω της γενναίας αντίστασής της κατά τη διάρκεια της πολιορκίας από τις βρετανικές δυνάμεις το 1741, κρύβει πολλούς θησαυρούς μέσα στα τείχη της. Πανέμορφες αποικιακές επαύλεις, μπαλκόνια με βουκαμβίλιες, εντυπωσιακές εκκλησίες του 16ου αιώνα, ιστορικά μνημεία όπως το παλάτι της Ιεράς Εξέτασης, όμορφες πλατείες με γκουρμέ εστιατόρια και μπαρ με τη χαρακτηριστική αφρό-καραϊβική ζωντάνια. Αν προσθέσουμε και τα έντονα ηλιοβασιλέματα που μπορεί να δει κανείς από τα τείχη της, καταλαβαίνουμε γιατί η πόλη έχει μετατραπεί σε πόλο έλξης ζευγαριών και όχι μόνο.
Η Καρταχένα του Μάρκες
Λένε ότι όταν κάποτε ο García Márquez έδειχνε την παλιά πόλη σε έναν Ισπανό φίλο του, εκείνος άλλαξε γνώμη για το ταλέντο του συγγραφέα. Τον εντυπωσίασε τόσο η Καρταχένα, που του είπε: «είσαι απλώς ένας συμβολαιογράφος χωρίς φαντασία». Ο García Márquez έφτασε στην πόλη που ενέπνευσε το έργο του «Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας» ως φοιτητής Νομικής, στα τέλη της δεκαετίας του 1940, όταν κάηκε το hostel όπου έμενε στην πρωτεύουσα Μπογκοτά μαζί με όλα τα υπάρχοντά του. Εργάστηκε ως ρεπόρτερ στην εφημερίδα El Universal, αλλά στην ουσία ποτέ δεν έζησε για μεγάλα χρονικά διαστήματα στην πόλη. Ο Gabo, όπως τον φώναζαν χαϊδευτικά στη Λατινική Αμερική, είχε μια σχέση αγάπης-μίσους με την Καρταχένα, που εμφανίζεται συχνά στο έργο του ως μια ταξική, ρατσιστική κοινωνία. Μέχρι το θάνατό του όμως το 2014, την επισκεπτόταν συχνά και έμενε μερικές εβδομάδες στο σπίτι του στην άκρη της παλιάς πόλης, στη συνοικία του Σαν Ντιέγκο.
Σήμερα, εκτός από αυτό το εντυπωσιακό σπίτι-φρούριο με θέα τη θάλασσα, μπορεί να δει κανείς τη χάλκινη προτομή του συγγραφέα στο αίθριο του Πανεπιστημίου της Καρταχένα που φιλοξενεί και μια μικρή έκθεση με αντικείμενα από τη ζωή και το έργο του. Μπορεί επίσης να επισκεφτεί την Plaza Fernández de Madrid, το μυθιστορηματικό «Πάρκο των Ευαγγελίων» ή την Plaza de Bolívar, όπου υπάρχει ακόμη η στοά που στη «Χολέρα» αναφέρεται ως «Στοά των Γραμματέων».
Λένε ότι ότι ο συγγραφέας ερχόταν κατά καιρούς σ’ αυτό το μικρό παρκάκι απλώς για να σκεφτεί. Πήγαινε επίσης στην Αγορά του Basurto, όπου ακόμη και σήμερα μπορεί να δει κανείς αυτό το χωνευτήρι αφρικανικών, καραϊβικών και ιθαγενών κολομβιανών πολιτισμών σ’ έναν τόπο συγκρούσεων και παρακμής, όπως τον περιέγραφε και ο García Márquez. Τέλος, από το αυτό το τουρ δεν μπορούν να λείπουν το εστιατόριο La Vitrola, ένα από τα καλύτερα εστιατόρια της πόλης με κουβανέζικη ατμόσφαιρα και μουσική, όπου σύχναζε ο συγγραφέας, αλλά και το ιστορικό ξενοδοχείο Santa Clara στη γειτονιά του Σαν Ντιέγκο, όπου συνήθιζε να πίνει το ποτό του.
Τον Πύργο του Ρολογιού (Torre del Reloj, ή Puerta del Reloj ή Boca del Puente) που είναι η κύρια πύλη της οχυρωμένης πόλης, ανάμεσα στις πλατείες Plaza de Independencia και Plaza de los Coches.
Τα μπαλκόνια του Portal de los Dulces, που για περισσότερο από έναν αιώνα στεγάζουν τα παραδοσιακά γλυκά που φτιάχνουν σύλλογοι γυναικών με αρχαίες συνταγές της περιοχής.
Τον καθεδρικό ναό του San Pedro Claver του 16ου αιώνα και την εντυπωσιακή Βασιλική της Αγίας Αικατερίνης της Αλεξανδρείας, μια από τις παλαιότερες επισκοπικές έδρες στην Αμερική.
Την Getsemani, την πιο μποέμικη γειτονιά της πόλης, όπου συνυπάρχουν οι αποικιακές επαύλεις με τα γκράφιτι και οι πλανόδιοι πωλητές με τις γκαλερί τέχνης.
Το Κάστρο του San Felipe de Barajas με τις μυστικές του σήραγγες, που είναι ένα από τα μεγαλύτερα οχυρά στη Λατινική Αμερική, στον λόφο του San Lazaro με θέα σε ολόκληρη την πόλη.
Το Μουσείο Κοσμημάτων της Καραϊβικής, όπου μεταξύ άλλων μπορείτε να μάθετε τις διαδικασίες εξόρυξης και επεξεργασίας σμαραγδιών, και το Μουσείο Χρυσού Zenu, με κοσμήματα, πολύτιμους λίθους και αντικείμενα που ανήκουν σε προ-ισπανικούς πολιτισμούς της περιοχής.