10.12.2011. Το Διεθνές Μουσείο Σκλαβιάς που λειτουργεί στο Λίβερπουλ της Αγγλίας, παρουσιάζει την ιστορία των μαύρων που μεταφέρθηκαν από τους Ευρωπαίους τον 16ο αιώνα, από την Αφρική στην Ευρώπη και από εκεί στις αμερικανικές αποικίες. Η έκθεση αυτή δείχνει τις αιτίες για τις οποίες εκατομμύρια Αφρικανοί υποχρεώθηκαν να γίνουν σκλάβοι και εξηγεί τον ρόλο που έπαιξε το Λίβερπουλ σε αυτή την διαδικασία. Το Μουσείο εξηγεί επίσης πολλές από τις συνέπειες που είχε αυτή η απάνθρωπη εκμετάλλευση ακόμη και στη σημερινή εποχή, τόσο στην Αφρική αλλά και στην Καραϊβική, την Βόρειο και Νότιο Αμερική και την Ευρώπη. Χώρες της Λατινικής Αμερικής όπως Κούβα και άλλες στην Καραϊβική και την Κεντρική Αμερική, Βραζιλία, Βενεζουέλα, Περού, Βολιβία, είναι οι περιοχές που συγκέντρωσαν τον μεγαλύτερο αριθμό Αφρικανών σκλάβων “αντικαθιστώντας” τον ιθαγενικό πληθυσμό, ο οποίος είχε αποδεκατιστεί πλήρως.
Ο πολιτισμός των Αφρικανών επηρέασε τον πολιτισμό των Βολιβιανών
Το Μουσείο της Σκλαβιάς βρίσκεται στον τρίτο όροφο του Ναυτικού Μουσείου στο Albert Dock στο λιμάνι του Λίβερπουλ. Η είσοδος είναι δωρεάν, όπως άλλωστε γίνεται στα περισσότερα Μουσεία της Μεγάλης Βρετανίας. Στην αρχή της έκθεσης ο επισκέπτης μπορεί να δει τους πολιτισμούς που είχαν αναπτύξει οι Αφρικανοί πριν από την άφιξη των Ευρωπαίων που τους πήραν για σκλάβους. Υπάρχουν ενδύματα, παραδοσιακά είδη που έφτιαχναν, ακόμη και μικρά σπιτάκια, όμοια με αυτά που κατασκεύαζαν στην Αφρική. Στοιχεία από τους πολιτισμούς των Αφρικανών έχουν περάσει στους πολιτισμούς της Λατινικής Αμερικής και αναβιώνουν μέχρι σήμερα, όπως στη Βολιβία. Χοροί και παραδοσιακές στολές των Βολιβιανών έχουν επηρεαστεί από τους αφρικανικούς πολιτισμούς. Στο Μουσείο εκτίθενται αυτες οι στολές. Ακόμη και μουσικά όργανα των Βολιβιανών που οι ήχοι τους παραπέμπουν στους ήχους που έβγαζαν οι αλυσίδες των σκλάβων! Στη συνέχεια εκτίθενται πολλές εικόνες με αναπαραστάσεις από την εποχή εκείνη, τα βασανιστήρια στα οποία υποβάλλονταν οι σκλάβοι, οι μέθοδοι βασανισμού και τα μέσα με τα οποία ακινητοποιούνταν.
Αντικείμενα βασανισμού
Σε βιτρίνες υπάρχουν αντικείμενα βασανισμού εκείνης της περιόδου, αλλά και αλυσίδες και χειροπέδες με τις οποίες ακινητοποιούσαν τους σκλάβους για να εργάζονται ή για να μεταφερθούν από την Ευρώπη στην Αμερική. Ο επισκέπτης μένει έκπληκτος βλέποντας όλα αυτά τα αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν οι Ευρωπαίοι για να τιμωρούν ή για να ελέγχουν τους σκλάβους.
Οι αλυσίδες που εκτίθενται στις βιτρίνες είναι γνήσιες εκείνης της περιόδου. Είχαν χρησιμοποιηθεί για τους σκλάβους και σώθηκαν ως τις μέρες μας. Το μοναδικό που είναι αντίγραφο είναι μια σφραγίδα με την οποία σφράγιζαν με καυτό σίδερο στην πλάτη τους σκλάβους για να φαίνεται ποιος είναι ο ιδιοκτήτης. Εντύπωση προκαλεί το σίδερο που περικλείει το κεφάλι του σκλάβου και το οποίο έχει και ένα φίμωτρο. Υπάρχουν και άλλα μεταλλικά αντικείμενα που χρησιμοποιούνταν για να καλύπτουν και να ακινητοποιούν το κεφάλι και άλλα που περνούσαν γύρω από το λαιμό του.
Το Λίβερπουλ ενδιάμεσος σταθμός μεταφοράς των σκλάβων
Το λιμάνι του Λίβερπουλ λειτούργησε ως ενδιάμεσος σταθμός για τους σκλάβους που έφθαναν από την Αφρική και προορίζονταν για τις αποικίες στην Αμερική. Από εκεί φορτώνονταν σε πλοία για να διασχίσουν τον Ατλαντικό Ωκεανό.
Στο Μουσείο υπάρχουν οθόνες με βίντεο που παρουσιάζουν τις απάνθρωπες συνθήκες κάτω από τις οποίες μεταφέρονταν με πλοία από την Ευρώπη στην Αφρική. Πολλοί από αυτούς τους Αφρικανούς πέθαιναν δεμένοι στα πλοία πριν καν φθάσουν στην Αμερική.
Οι σκλάβοι έφθασαν στην Αμερική λόγω της γενοκτονίας των ιθαγενών
Φθάνοντας στην Αμερική διοχετεύονταν στα σημεία όπου οι αποικιοκράτες είχαν ανάγκη από εργατικά χέρια. Σε αρκετές περιπτώσεις, όπως στην Καραϊβική, ο ιθαγενής πληθυσμός της Αμερικής εξαφανίστηκε πλήρως από τις κακουχίες, τα βασανιστήρια, τις εν ψυχρώ δολοφονίες αλλά και τις ασθένειες που “μετέφεραν” οι Ευρωπαίοι. Η γενοκτονία αυτή είχε σαν συνέπεια σε πολλές περιοχές να μείνουν μόνο οι κατακτητές οι οποίοι έχοντας ανάγκη από εργατικά χέρια για να δουλέψουν στα ορυχεία χρυσού χρησιμοποίησαν τους Αφρικανούς σκλάβους.
Εκτός αυτού οι Καθολικοί Βασιλιάδες έθεσαν σε εφαρμογή τους “Νέους Νόμους” για να προστατεύσουν τον ιθαγενή πληθυσμό, μετά και τις καταγγελίες που έκανε ο “Απόστολος των Ινδιών” ο ιερέας Μπαρτολομέ Δε Λας Κάσας για την σκληρή κακοποίηση που υφίσταντο οι ιθαγενείς από τους Ισπανούς, γεγονός που είχε διεθνή αρνητικό αντίκτυπο. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η λύση των Αφρικανών σκλάβων να φαντάζει ως η καλύτερη για το πρόβλημα που είχε παρουσιαστεί στην Αμερική.
